بر اساس تحقیقاتAxGen ، آسیب دیدگی های اصلی ورزشی را می توان از طریق آزمایش DNA پیش‌بینی و از آن جلوگیری کرد.

ضربه مغزی، پارگی ACL و پارگی آشیل همگی آسیب های ناتوان کننده ای هستند که می توانند حرفه ورزشی ورزشکار را از مسیر اصلی خارج کنند. شکستگی ها و التهاب فاسیای کف پا ممکن است ماندگار شده و بعد از مدتی مجدد عود کنند. این بیماری ها که اغلب به طور اتفاقی دچار آن می شویم، بدشانسی به نظر می رسند اما تحقیقات جدید نشان می دهد که برخی از ورزشکاران بیشتر مستعد آسیب هستند و شاید بتوان از این امر پیشگیری کرد.
استارتاپ AxGen مستقر در Palo Alto، به رهبری یک متخصص ژنتیک سابق دانشگاه Stanford، پیشگام آزمایش های DNA است که نشانگرهای ژنتیکی کلیدی منجر به بروز خطر آسیب دیدگی خاص را نشان می دهد.
AxGen ، که به اختصار "ژنتیک قابل اجرا" نامیده می شود، آزمایش هایی را برای 13 آسیب و همچنین 15 نشانگر زیستی ارائه می دهد که می تواند کاربران را وادار به انجام اقدامات پیشگیرانه کند.
Stuart Kim، یکی از همکاران می گوید: AxGen از نظر علمی دقیق است و این ایده را مطرح می کند که همه ورزشکاران در مقابل آسیب برابر نیستند، برخی از آنها بیشتر در معرض آسیب زانو و بیشتر آنها در معرض آسیب شانه قرار می گیرند، اما ما می توانیم این موارد را تشخیص دهیم و به آنها هشدار دهیم. 
Kim قبل از پیوستن به دانشکده Stanford، در Dartmouth، Caltech و MIT تحصیل و آموزش دیده و جوایز متعددی برای تحقیقات ژنتیک دریافت کرده بود. 
او در سال 2008  با Jim Kovach، مدافع سابق سانفرانسیسکو که بعدا مدرک پزشکی و حقوق گرفت و در آن زمان رئیس انستیتوی Buck for Research Age بود آشنا شد و آنها در آن زمان درباره ایده استفاده از ژنتیک برای آزمایش خطر آسیب دیدگی صحبت کردند.
این ایده تا مدت‌ها ذهن Kim را درگیر خود کرده بود و هنگامی که پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه اجرای این آزمایش‌ها صورت گرفت وی موقعیت کاری خود را ترک کرد. او می گوید: در آن زمان اجرای این ایده بسیار قانع کننده بود و من ترغیب شدم تا آن را عملی کنم. 
Kim، شرکت را با Andrew Roos، دانشمند تحقیقات ژنتیک ورزشی که در آزمایشگاه Kim کار می کرد، راه اندازی کرد. 
هیئت مشاوره 11 نفره AxGen شاملKovach ، Pro Football Hall of Famer Ronnie Lott  و شش استاد دانشگاه استنفورد در زمینه ژنتیک و پزشکی ورزشی می باشد.
این ایده از نظر علمی دقیق است و بیانگر این مطلب است که همه ورزشکاران برابر نیستند و برخی از آنها بیشتر در معرض آسیب زانو و شانه هستند. یکی از پیشرفت های محققان در دسترس بودن دو پایگاه داده ژنتیک عظیم بود: بانک زیستی انگلستان و برنامه تحقیقاتی ژن ها، محیط زیست و سلامت. بین آنها، ژنوتیپ های نزدیک به 600،000 نفر و مهمتر از همه سابقه پزشکی آنها در دسترس بود. الگوریتم های یادگیری ماشین برای شناسایی تفاوت های ژنتیکی بین افرادی که دچار آسیب دیدگی خاصی شده اند و کسانی که آسیب ندیده اند، به کار گرفته شده است. (تحقیقاتی با اهمیت آماری قوی)
Kim می گوید: قانون ما این است که ما چیزی را می خواهیم که از نظر genome قابل توجه باشد به این معنی که قوی ترین نشانگر در genome مدنظر ما می باشد و این فیلتری است که ما استفاده می کنیم. این فیلتر تقریبا 10 به منفی 8 است (برای مقدار p) و شما فکر می کنید که واقعی می باشد. مقادیر p در نشانگرهای ژنتیکی 10 تا منفی 90 است. بنابراین، من مطمئن هستم که همه آن نشانگرهای ژنتیکی احتمال تولید مثل دارند اما پس از آن سطح دیگری از قدرت وجود دارد که در آن شما فقط از یکی استفاده نمی کنید بلکه شروع به ترکیب آنها در یک الگوریتم می کنید.
تلاش های قبلی در این زمینه بر روی آنچه ژن های کاندید نامیده می شد متمرکز بود، ژن های از پیش انتخاب شده ای که تصور می شد در شرایط خاصی دخیل هستند. Kovach، در حالیکه در زمینه ژنتیک اولیه در پروژه genome انسانی کار می کرد، یک برنامه کارآفرینی را نیز در دانشکده پزشکی دانشگاه Case Western Reserve رهبری می کرد و سختگیری Kim را ستایش می کند. Kovach، که در حال حاضر مدیر اجرایی این پروژه است ، می گوید: او یک محقق بسیار بزرگ است و این همان چیزی است که این حوزه به آن نیاز دارد.
بزرگترین مانع در این پروژه در واقع متقاعد کردن تیم ها در مورد قابلیت اطمینان به آزمایش های ژنتیکی است، زیرا بسیاری از شرکت ها در خارج از کشور  اطلاعات و آنالیزهای ژنتیکی را می فروشند که اساسا نشانگرهای ژنتیکی را بر اساس مطالعاتی که به نظر ما چندان مشروع نیستند، در دسترس قرار می دهند. Madison Hayden، مدیر توسعه تجارت AxGen می گوید: این واقعیت نیز وجود دارد که علم ژنتیک در دنیای ورزش بسیار جدید است و دانش ژنتیکی زیادی در بین مربیان ورزشی و پزشکان پزشکی ورزشی و افرادی که بر تیم های ورزشی حرفه ای نظارت می‌کنند وجود ندارد، بنابراین ما با مشکلات زیادی روبرو هستیم.
Sheffield United اولین تیم حرفه ای ورزشی است که پس از گذراندن دو فصل گذشته در لیگ برتر در لیگ دسته دوم فوتبال انگلیس شرکت می کند. Ruth Titterton، فیزیوتراپ این تیم ، آن را به عنوان کمک مفیدی در طراحی برنامه های تناسب اندام برای بازیکنان توصیف می کند. Titterton می گوید: ما می توانیم از آن به عنوان ابزاری در کنار سایر موارد، برای کمک در ارائه اطلاعات بیشتر استفاده کنیم.
آزمایش AxGen برای بازیکنان Sheffield United اجباری بود و تیم به وضوح اعلام کرد که نتایج فقط برای طراحی برنامه های توانبخشی به امید جلوگیری از آسیب های احتمالی مورد استفاده قرار می گیرد. Titterton می‌گوید: ما برای بازیکنان شفاف سازی می کنیم و به آنها می گوییم که این آزمایش هیچ تاثیری بر قراردادهای آنها نمی گذارد.
توافقنامه های مذاکره جمعی در چندین لیگ ورزشی آمریکای شمالی به صراحت، انجام آزمایش ژنتیکی را ممنوع کرده است به همین خاطر AxGen شروع به کار با ورزشکاران مستقر در ایالات متحده از طریق امکانات آموزشی خصوصی می کند.
Hayden عنوان می کند که معاملات تیمی طوری طراحی شده است که به صراحت مدیریت را از دسترسی به نتایج منع کند. او می گوید: اما علاوه بر این، ما سعی می کنیم اساسا تیم ها را آموزش دهیم تا داده ها را بیش از حد تفسیر نکنند. موردی که ما مطرح می کنیم این است که استفاده از این ابزار به عنوان یک وسیله تمرینی بسیار مفید می باشد. 
سرعت تحقیقات ژنتیکی به شدت در حال رشد است و موجودی آزمایشات AxGen همچنان در حال تکامل می‌باشد. DNA یک شخص ثابت است، بنابراین نتایج جدید دائما داشبوردهای شخصی کاربران موجود را پر می‌کند.AxGen   میزان حساسیت ورزشکاران به موادی مانند ایبوپروفن یا کافئین را آزمایش می کند تا راهنمایی در مورد میزان و دفعات استفاده از آنها را ارائه دهد.
از 600000 ورودی در پایگاه های داده ژنتیک، اکثریت آن افراد ذاتا ورزشکاران نخبه نیستند. از آنجا که برخی از آسیب هایی که توسط AxGen مورد آزمایش قرار گرفته اند نیاز به یک شیوه زندگی فعال دارند، افرادی که مستعد پارگی ACL هستند در صورتی که زیاد از کاناپه بلند نشوند دچار چنین مشکلی نمی شوند.
این که میزان افزایش خطر دقیقا چقدر است و اینکه AxGen چقدر می تواند صدمات را کاهش دهد یا از بین ببرد یک سوال باز باقی می ماند. Kim در این باره می گوید: وقتی تیم ها این سوالات را می پرسند، این چیزی است که من به آنها می گویم که من نمی دانم.
اما Kim همچنان به مربیان می گوید که تحقیقات جدی که برای یافتن پاسخ قطعی باید انجام دهد ممکن است پنج سال دیگر به طول انجامد. در غیر این صورت آنها می توانند فعلا از AxGen استفاده کنند و سعی کنند تعداد آسیب‌های خود را به طور موقت کاهش دهند.