تحقیقات ۳۰ ساله دانشگاه هاروارد شدت و مدت بهینه تمرینات ورزشی را مشخص کرد.

-   تحقیقات جدید در مجله Circulation انجمن قلب آمریکا منتشر شده است
-  مؤسسه ملی بهداشت (NIH) این گزارش را که داده های بیش از صدهزار نفر را مورد مطالعه قرار داده بود، تامین مالی کرد.
-   یافته ها نشان می دهد که میزان بهینه ورزش 150-600 دقیقه در هفته می باشد.
-   شرکت کنندگان 63 درصد زن، 37 درصد مرد و میانگین سنی 66 سال داشتند.

محققان دانشگاه هاروارد دریافته‌اند که میزان بهینه فعالیت ورزشی بین 150 تا 600 دقیقه در هفته است. بزرگسالانی که دو تا چهار برابر میزان توصیه شده فعالیت بدنی متوسط یا شدید در هفته انجام می دهند، خطر مرگ زودرس را به میزان قابل توجهی برای خود کاهش می دهند. طبق تحقیقات جدیدی که در مجله انجمن قلب آمریکا،  Circulation  منتشر شده است، سطوح بیش از این میزان بهینه، محافظت اضافی فراهم نمی کنند.
محققان داده های مرگ و میر و سوابق پزشکی بیش از صد هزار شرکت کننده را بررسی کردند و در این مورد یک دوره پیگیری 30 ساله داشتند. کاهش 21 تا 23 درصدی مرگ و میر برای افرادی که دو تا چهار برابر میزان توصیه شده فعالیت بدنی شدید (75 تا 150 دقیقه در هفته) و 26 تا 31 درصد برای افرادی که فعالیت بدنی متوسط انجام می‌دهند مشاهده شد فعالیت بدنی (150-300 دقیقه در هفته). فعالیت متوسط شامل پیاده روی، کار با وزنه و ورزش های کلستنیکس بود. نرم دویدن، دویدن سریع، شنا، دوچرخه سواری و ورزش های هوازی، در این آزمون شدید در نظر گرفته شد.
شرکت کنندگان در این مطالعه 63 درصد زن، 37 درصد مرد، میانگین سنی 66 سال و متوسط BMI 26 کیلوگرم بر متر مربع بودند. 
اخبار خوب در مورد فعالیت ورزش شدید
هیچ اثر مضر سلامت قلبی -عروقی در میان بزرگسالانی که بیش از چهار برابر حداقل سطح فعالیت توصیه شده را گزارش کردند، یافت نشد. مطالعات قبلی شواهدی را نشان می‌دهد که ورزش‌های استقامتی طولانی‌مدت و با شدت بالا، مانند ماراتن، سه‌گانه و مسابقات دوچرخه‌سواری طولانی‌مدت، ممکن است خطر حوادث قلبی- عروقی نامطلوب مانند فیبروز میوکارد، کلسیفیکاسیون عروق کرونر، فیبریلاسیون دهلیزی و قلب ناگهانی را افزایش دهد.
دونگ هون لی، سرپرست مطالعه و همکار پژوهشی در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد TH Chan، گفت: این یافته ممکن است نگرانی‌ها در مورد تأثیر مضر بالقوه درگیر شدن در سطوح بالای فعالیت بدنی را که در مطالعات قبلی مشاهده شده بود، کاهش دهد.
محققان همچنین دریافتند انجام فعالیت بدنی طولانی مدت، با شدت بالا یا فعالیت بدنی با شدت متوسط در سطوحی بیش از چهار برابر حداقل توصیه شده در هفته، کاهش بیشتری در خطر مرگ زودرس ایجاد نمی کند.